Laatste dagen

Andre: Onze 1 na laatste dag in Thailand. Nog 1 nachtje slapen en dan vliegen we weer naar huis. Ook wel weer fijn. Op een gegeven moment is het rommelige, het chaotische van dit land genoeg geweest. Met name Floortje is toe aan haar eigen gedoetje. Ze mist haar vriendinnen. Maar tot die tijd nog even genieten. We zitten in het Centara Grand hotel, een prachtig hotel aan het strand met een joekel van een zwembad. We hebben een pool suite, dus een kamer met eigen mini zwembad. Kids vonden dit vooral de eerste 2 dagen heel leuk, daarna was het nieuwe eraf. Vonden wij niet heel erg want het enthousiasme bracht uiteraard ook de nodige herrie met zich mee met als gevolg dat er wat hotelgasten over hun balkonnetjes heen hingen om te kijken wat er allemaal aan de hand was. Elke ochtend genieten we van een zeer uitgebreid ontbijtbuffet. Tijn wordt heel blij van de vele soorten donuts, pancakes en worstjes. Ik geloof dat er een ochtend was dat hij wel 4 donuts heeft gegeten. We laten het maar zo, het zijn de laatste paar dagen. Grote verrassing is elke dag weer wat het "egg of the day" zal zijn. We doen ons tegoed aan gezonde maar ook ongezonde dingen. Nu mag/kan het nog en lunchen doen we niet echt dus....heb ik dat ook weer goed gepraat!

Floortje en Mirjam zijn eergisteren 2 uur gaan paardrijden. Een tocht door de jungle en over het strand. Floortje vond het natuurlijk helemaal leuk. Ik bleef bij Sam en Tijn bij het zwembad. Om een uur of 11 besloten we een kajak te huren voor een uurtje. Zo gezegd, zo gedaan. Zwemvestjes aan en gaan. Tenminste dat dacht ik. De 2 mannetjes klommen in de kajak en ik trok de kajak de zee in. Het viel me op dat er dicht bij strand best wat golven waren maar ik dacht de kajak daar met jongens en al wel even door heen te duwen. Dat lukte tot de tweede golf! Die was dusdanig hoog dat de kajak los van de golven kwam en omsloeg. Jongetjes overboord en koppie onder en de lol was er natuurlijk meteen vanaf. Slechte timing want de zee is hier normaal altijd heel rustig. Kajak dus maar weer ingeleverd en het zwembad ingedoken. Jammer, misschien een andere keer nogmaals proberen. Hoewel ik denk dat de mannen nu een klein kajak trauma hebben.

Verder doen we echt heel weinig deze laatste dagen, maar dat was nou precies de bedoeling. De kinderen vermaken zich zelf goed waardoor mirjam en ik lekker op een strandstoel kunnen lezen. Wat een verschil met vorig jaar toen we Tijn nog zo in de gaten moesten houden. Sam speelt bijna de hele dag met Johan, een Zwitsers jongetje van 7 en Tijn en Floortje zijn druk met de kleine poesjes van het hotel die hier rond lopen. 's Middags een cocktailtje tijdens happy hour en 's avonds eten we in verschillende restaurantjes in de buurt van het hotel en sluiten af met Thaise pannenkoekjes of een ijsje van de seveneleven.

Tot snel!

Mirjam: Dan ook maar iets over het paardrij-avontuur.... We hebben op de website al een beetje gezien wat voor soort paardjes ze hier hebben. Kleine paardjes of grote pony's? Het zal een mix zijn. Floortje heeft uiteraard een betoog over het soort paardjes gehouden tegen de mannen, maar dat kan ik allemaal niet onthouden. We worden opgehaald met een soort jeep met donkere ramen door een dame met lange haren, een zebrajurk en zwarte nagels ( en zwarte tanden). Het klinkt zo bijna als een heks, maar dat is echt niet het geval. Eerder een stoer vrouwtje van hier die bijklust als taxi-chauffeur. Na en half uurtje rijden komen we op de enigszins vervallen ranch aan. De paardjes waar wij op gaan rijden staan klaar in de stal, de rest loopt los over het erf en eromheen. Floortje heeft op de site een paardje gezien waar ze graag op zou willen rijden. Wat een geluk! Deze staat voor haar klaar. Voor mij is een iets groter paardje opgezadeld. Nog even zeggen dat we ervaren ruiters zijn (we willen natuurlijk wel in galop!) en daar gaan we, achter de gids aan. Het eerste stukje door de jungle. Nou moet je niet meteen denken dat dat kleine paadjes tussen de lianen door zijn. De jungle is hier alles behalve de hoofdweg. Dus brede zandpaden en verharde wegen tussen de palmbomen door. Na een kort stukje komen we op het strand. Privéstrand waar weinig toeristen komen. Ons eerste stukje galopperen! Floortje zit glimmend op het paardje. Dit is haar grote droom: in galop over het strand. Ik vind het eerst nog even spannend: kan ze dit al goed op een onbekend paardje? Maar ze zit als een ervaren amazone rechtop. Sterker nog, ze laat ook nog even zien dat ze ook met een hand aan de teugel in galop kan. We hebben een rit van twee uur besproken, dus we gaan een heel eind over het strand. Afwisselend in stap en galop. In het begin vind ik het heerlijk in galop, maar ik merk ook dat ik lang niet gereden heb. Het zadel is hard en mijn achterste doet zeer van dat geplof in het zadel. Floortje heeft nergens last van. Die wil het liefst de hele tijd in galop en voorop. Ze doet zelfs een wedstrijd met de gids. Ik kom in een rustig galopje er achteraan. De rit had wat haar betreft wel de hele dag mogen duren. Ik vind het na twee uur welletjes en ben blij dat ik zie dat we weer bij de stal aankomen. Floortje knuffelt nog even met de paardjes en zo komen we in de loop van de middag weer aan bij ons hotel. Ik voel de spierpijn al opkomen!

's Avonds gaan Floortje, Sam en ik naar de massagesalon. Floortje en Sam krijgen een traditionele Thaise massage en ik wil een hoofd, nek, schoudermassage. Au! Dat is pijnlijk! Ik zit behoorlijk vast. Sam en Floortje genieten, Sam valt bijna in slaap. Bij mij doet alles zeer. Vast ergens goed voor! Na een uurtje staan we weer buiten en duiken ons bed in. Floortje en Sam slapen heerlijk. Ik iets minder...ik heb spierpijn! De volgende dag doet alles zeer. Mijn spieren in mijn schouders en rug hebben het zwaar te verduren gehad tijdens de massage en mijn bovenbenen doen zeer van het paardrijden. Volgende keer maar een ontspanningsmassage!

Dit is ons laatste verslag. We komen nu naar huis. Morgen zijn we er weer. We hebben genoten van deze bijzondere reis, maar hebben ook zin om weer thuis te komen. Tot snel!