Costa Rica here we come

Maandag 25 juli.

We zijn allemaal, op Tijn na, vroeg wakker. Vroeg wil zeggen rond een uur of vijf. Na nog een uur draaien en proberen in slaap te vallen, wordt Tijn om zes uur ook wakker. Dan kunnen we net zo goed een duik nemen in de hotspring. Iedereen is daar wel voor in. Dus allemaal onze zwemkleding aan en richting de springs. Maar dat valt tegen, ze worden net schoongemaakt. Alle hotsprings leeg. Nou ja, dan maar een vroeg ontbijt. Terwijl wij aan een gebakken eitje zitten krijgen de vogels ook eten. Wat een mooi uitzicht. De dwergpapegaaien hebben het recht om als eerste te mogen smullen van de bananen. Dan komen de blauwe parkieten en tot slot een allegaartje van verschillende vogels waaronder de specht. Heb ik in Nederland zo vaak gezocht naar de specht als ik hem hoorde tikken, zit hij nu op nog geen drie meter afstand van mij op een tak. Klikklak, een prachtige foto is het bewijs.

De hele ochtend genieten we van de zon, het uitzicht op de vulkaan, de vogels en het zwembad. We boffen met het weer. Het is regentijd, dus we had ook veel regen kunnen hebben. Om kwart over twee worden we opgehaald voor een toertje. We gaan een wandeling maken bij de vulkaan. Samen met een Amerikaans gezin met twee jongens gaan we met een busje de berg op. Hobbel de bobbel, want de weg is slecht. Na een kleine drie kwartier staan we op het uitkijkpunt en krijgen we de geschiedenis te horen van de vulkaan. In 1968 uitgebarsten waardoor alles werd verwoest en in 2010 voor het laatst, waarbij de schade enorm meeviel. Het regenwoud eromheen is dus een relatief jong regenwoud. We maken een wandeling door het oerwoud en zien al snel de toekan en apen. Ook zien we het kleine broertje van de kolibrie. Een wesp, die stiekem toch een klein vogeltje blijkt te zijn. Nog sneller dan de kolibrie. Als ik hem op de foto zet lijkt hij door zijn snelheid meer een pluizenbol dan een vogeltje.....

Na een duik in de waterval lopen we terug naar het uitkijkpunt en zien vanaf daar de zon onder gaan. Prachtig, wat een rustgevend plaatje. Tot slot duiken we met drie busladingen toeristen in de enige warmwaterrivier die Costa Rica rijk is. Wat heerlijk om dat warme water te voelen..... De gids had bij de vulkaan as meegenomen. Daar kregen we allemaal een masker van en tot slot nog een goedkope cocktail in een plastic bekertje. Daar zitten we dan met onze grijze gezichten van de lava-as, tussen alle andere toeristen met grijze gezichten en goedkope cocktails in het donker. We lijken wel nijlpaarden. Bijzondere ervaring. Wel ondertussen de kids in de gaten houden, want ook al zitten we hutje mutje, je bent er zo een kwijt. Om acht uur zijn we terug in het hotel. Tijn is op. Ik blijf met hem op de hotelkamer en André gaat met de kids wat eten in het restaurant. Mijn eten moeten ze maar even naar de kamer brengen. Ik bestel een lekkere salade, die bij aflevering blijkt te bestaan uit vier plakken tomaat en vier plakken mozzarella. Bij ons is een salade ook groen, hier vergeten ze de sla. Het is evengoed lekker, de zak tacochips die er nog ligt wordt mijn toetje. En Tijn slaapt als een blok. Die moet de schade bij het ontbijt maar weer inhalen.....

Dinsdag 26 juli.

Vroeg op, want we gaan vandaag een boottocht maken door de rivier. Het blijkt een bootje te zijn waarmee je ook kunt raften. Dat wil zeggen dat het een rubberbootje is en dat we op de rand zitten met een peddel. Tijn zit tussen Floortje en mij ingeklemd, want veel plek is er niet. Er staat ook een behoorlijke stroming op sommige plekken, dus we moeten goed de instructies van de gids opvolgen anders knallen we bovenop uitstekende takken. Gelukkig gaat het goed. We zien een paar mooie vogels en wat apen. De gids zegt dat er krokodillen zijn. Hij wil ons niet bang maken, maar krokodillen hebben door dat er kinderen in de boot zitten en komen dan op je bootje af. Dat laatste hebben we niet vertaald voor de kinderen, maar alleen al het idee dat er krokodillen kunnen zijn is voor Tijn genoeg om het spannend te vinden. Hij is er klaar mee. De boottocht duurt niet heel lang en we komen geen krokodil tegen, dus we komen allemaal heelhuids aan bij het busje. Gelukkig maar!

We zoeken een leuk koffietentje in La Fortuna en nemen daar een lekker taartje. Een echte vakantielunch! Ik wil graag een boekje met de dieren van Costa Rica. Die vinden we in een shopje. Tijn is meteen druk met opzoeken welke dieren we al gezien hebben. Een goede aankoop!

Na de koffie gaan we naar Baldi. Baldi heeft de grootste hotsprings in La Fortuna. Maar dat niet alleen, ze hebben ook glijbanen. Een feestje voor de kinderen. Het regent, maar dat maakt hier niets uit. Het water in alle zwembaden is warm door de vulkaan. Er is zelfs een zwembad met vier verdiepingen waarbij het water steeds warmer wordt. Zo warm dat je in de bovenste verdieping niet eens onder water kunt. Zo heet! De glijbanen zijn geweldig. Ze gaan snoeihard! Het is erg rustig in de baden. Floortje, Sam en Tijn mogen met z'n drieën het bad verkennen. Na een poosje komen ze ons halen. Ze hebben een plek ontdekt die we vast geweldig zullen vinden. Het blijkt een natural sauna te zijn. Een grot waar heel heet water uit een waterval komt waardoor het een soort sauna wordt. Alleen al hoe het gemaakt is, is indrukwekkend. André en ik blijven nog even, terwijl de kids verder gaan met ontdekken. Na een poosje zoeken wij ze weer op. Ze hebben inmiddels vriendinnen gemaakt met een volleybalteam uit Mexico. Sam en Floortje weten zich aardig verstaanbaar te maken in het Engels en Tijn vinden ze duidelijk vooral heel schattig. Na een heerlijke dag duiken we 's avonds doodop ons bed in. Sam z'n zwembroek is versleten maar de dag was onvergetelijk!