Tortoguero

Woensdag 27 juli.

Alweer vroeg op. We vertrekken om zes uur richting tortoguera, een tropisch regenwoudreservaat. Een busje komt ons ophalen. Na drie uur rijden door de stromende regen komen we aan bij een restaurant in de middle of nowhere. We krijgen instructies dat we tien minuten hebben om te ontbijten om vervolgens in een grote bus te stappen die al bijna vol zit met toeristen. Een man stelt zich voor als Marcello, onze gids. Hij vertelt dat wij nog anderhalf uur in de bus moeten zitten en dat hij ons ondertussen het een en ander gaat vertellen. Hij begint met praten en stopt niet meer. Van Spaans naar Engels en van Engels naar Spaans. Ik had van André wel begrepen dat we over moesten stappen, maar heb het gevoel dat we in de tour van anderen terecht zijn gekomen. Ik vraag me zelfs af of we wel in de goede bus zitten. Het blijkt toch te kloppen. De plek waar we nu naartoe gaan boek je altijd voor twee nachten. Het is een pakketje, inclusief gids en een aantal tourtjes. Een rare gewaarwording. Bij aankomst van de plek waar we overstappen op een boot, maakt de gids ons nog even goed bang. Het is een gekkenhuis, let op je spullen en let op naar welke boot we gaan. Weg is weg of je er nu bij bent of niet. Oké, dat belooft wat. Uiteindelijk valt het reuze mee. We zijn inmiddels wel wat gewend. Na nog een uur in een snelle boot door het tropisch regenwoud komen we aan op bestemming. Onderweg zagen we al een grote groep apen door de bomen slingeren.....

Het hotel is een Lodge. Volgens de man die ons welkom heet is er een groot verschil. Wat dat verschil dan is, is mij niet helemaal duidelijk. We hebben twee hutjes naast elkaar. Gezellig! Aan de voorkant is de rivier met kaaimannen, aan de achterkant de zee met haaien, piranha's en schildpadden. Je mag nog niet je grote teen in het water steken. Brrrr, we zullen voorzichtig zijn. Hier krijgen we drie maaltijden per dag en het is lunchtijd, dus we schuiven meteen aan. Lange rijen tafels waarbij je aanschuift. Dat zijn wij dan weer niet zo gewend. Het eten is heerlijk, zelfs voor Tijn, want we hebben een pot pindakaas gekocht.

In de middag vertrekken we met de boot naar het dorpje. Het lijkt wel Giethoorn hier. Allemaal betonnen platen waarover wij achter de gids aan wandelen net zoals de andere groepjes toeristen achter hun gids aan wandelen. Links de rivier, rechts de zee. Het dorp is drie huizen breed. De kids kopen een armbandje met een schildpad. Die is dan maar weer binnen. We zien al ara's en andere bijzondere vogels en planten. Over het strand lopen we weer terug. Daar zijn de sporen te zien van de schildpadden die eieren hebben gelegd op het strand. Enorme sporen, te vergelijken met rupsbanden, wijzen de weg naar diepe kuilen. Het nest van de schildpad. De schildpadden zijn tussen de een en twee meter groot, enorm dus. Aan de breedte van het spoor kun je zien hoe groot de schildpad is. We zien brede sporen, maar ook smallere. De smallere sporen maken vaak een looping en keren terug naar de zee. Dit zijn jonge vrouwtjes die bang zijn geworden en rechtsomkeer maken. Geen nest, geen eieren. Morgen een nieuwe kans. Tot slot laat de gids ons de red-eyed-frog zien. Een prachtig kikkertje, met rode ogen.

Aan het begin van de avond maken we een avondwandeling met onze gids. We vertrekken met een bootje naar een speciaal pad, ook weer van betonnen platen. Het is licht als we vertrekken, maar het is bijna donker als we daar aankomen. We hebben zaklampjes gekregen om dieren te kunnen ontdekken. Al snel zien we spinnen. Veel spinnen, grote spinnen, op nog geen vijftig centimeter afstand. Slik, eerst even een kleine angst overwinnen, maar al snel zien we hoe mooi ze zijn. Het kleine broertje van de tarantula is er ook. Inmiddels is het aardedonker en zoeken we met zaklampen de dieren. We zien kikkers, krekels, vleermuizen, nog meer spinnen, visjes en zelfs een kleine krokodil. Het is spannend zo in het donker. Een hele andere wereld dan overdag. Na anderhalf uur keren we met de boot terug naar de Lodge. We hebben er weer een mooie dag opzitten.

Donderdag 25 juli

We beginnen de dag met een strandwandeling en zien meteen overal nieuwe sporen van de schildpadden. Er hebben vannacht wel een stuk of tien schildpadden in de buurt van ons hotel een nest gemaakt. Het strand is hier trouwens zwart, waardoor je de sporen heel goed kunt zien. We lopen een stukje en komen met drie zwarte paar zwarte kinderbenen terug bij de Lodge. Eerst maar even schoonmaken voor we aan het ontbijt gaan..... Na het ontbijt vergapen we ons aan de iguanas (grote hagedissen van minimaal 50 centimeter lang) die voor onze hutjes grazen. Ze zitten in de bomen, op de grond, op de stammen van de bomen. We tellen er zo zes. Wat een beesten zeg. Ondertussen kruipen er ook nog kleine hagedissen rond. Het lijkt hier wel Jurrasic parc.

Met onze gids maken we een wandeling door de tuin. Ondertussen vliegen er weer ara's over en pelikanen. Een van de gasten van de groep is erg ondernemend en loopt steeds even weg van de groep om nog meer dieren te spotten. Even later staat hij drijfnat met twee natte telefoons weer voor onze neus. Hij had even niet door dat je niet over kroos kunt lopen en was zo kopje onder gegaan. Voor hem komt er vervroegd een eind aan de rondwandeling. Jammer, want het is best interessant.

's Middags gaan we het nationale park in met een bootje. We zien weer heel veel verschillende mooie vogels. André spot zelfs een luiaard. Even later zien we een kaaiman zwemmen en een kleine groep apen door de bomen zweven. Een schildpadje zit in de zon op een tak die boven het water uitsteekt. Alsof we in een film zitten.

Na het avondeten hebben we een schildpaddentour geboekt. We gaan naar het strand met een ranger om te zien hoe het schildpaddenvrouwtje haar eieren legt. De kans dat we dit ook daadwerkelijk te zien krijgen is 50%. Mochten we niets zien dan hebben we toch een bijdrage geleverd aan het in stand houden van de schildpaddenpopulatie. We vertrekken om 21:20u. Dat is laat voor Tijn dus ik spreek met hem af dat hij eerst een uurtje gaat slapen. Om negen uur maak ik hem wakker. We moeten allemaal donkere kleding aan en mogen geen camera mee. De herinnering moet je opslaan in je geheugen. We gaan eerst tien minuten met een bootje en staan dan op een soort verzamelplaats. Ik verwacht dat we lang zullen moeten wachten, maar wonder boven wonder neemt onze gids ons meteen mee naar het strand. Met een rood lichtje wijst hij ons de weg. Na een klein stukje lopen staan we oog in oog met een schildpad van wel anderhalve meter lang. Ze is groot! Ze heeft net haar eieren gelegd en is ze nu aan het begraven. We zien haar met haar enorme poten zand wegschuiven. De gids neemt ons even later mee naar een ander nest waar een schildpad eieren aan het leggen is. Deze schildpad is minder groot, maar toch zeker nog wel een meter lang met een gewicht van ongeveer tweehonderd kilo. We staan er echt zo dichtbij dat we de eieren in het nest zien vallen. Steeds een stuk of twee drie tegelijk. De eieren zijn flexibel en vallen allemaal op elkaar in het grote gat wat de schildpad gegraven heeft. Dan laten we haar weer met rust en gaan kijken hoe twee andere schildpadden terug schuiven naar de zee. Ondertussen probeert een nieuwe schildpad aan land te komen, maar zij keert weer om. Teveel mensen op het strand. Ze zal het later opnieuw proberen. Wat een bijzondere avond is dit. Dat zullen we niet snel vergeten!