Panama Nederland
Door: Mirjam
Blijf op de hoogte en volg Mirjam & co
13 Augustus 2016 | Panama, Boquete
Donderdag 11 augustus
We verhuizen naar het laatste plekje ( op Panamacity na). Het is vijf minuten rijden met de auto, oftewel de buren van waar we nu zitten. Als we aankomen ben ik blij dat we verhuisd zijn. Het is een klein paradijsje. Prachtige kamer, heerlijk zwembad, mooi restaurant en geweldig uitzicht. Je zou denken dat het weinig kan verschillen met de buren, maar niets is minder waar. Waar we vandaan komen is het overwoekerd met bomen, klein en vooral heel stil. Prachtig als je van rust en natuur houdt, maar minder geschikt met kinderen. We nemen het er hier van. Het is per slot van rekening de afsluiter van de vakantie. 's Avonds genieten we van de beste maaltijd in drie weken en sluiten af met een ijsje! Wat een topdag!
Vrijdag 12 augustus.
Na nog een ochtendje op dit heerlijke plekje stappen we om 1 uur in de taxi naar het vliegveld. We hebben een uurtje nodig om op het vliegveld te komen. Vandaar vliegen we naar Panamacity. Als ik Panamacity zie liggen vanuit het vliegtuig, kan ik me bijna niet voorstellen dat het drie weken geleden is dat we hier waren. Het lijkt een eeuwigheid. We hebben zoveel gezien, zoveel beleefd, zoveel nieuwe ervaringen opgedaan.....
Als we landen stort het van de regen. Het dondert en bliksemt. We beseffen weer hoeveel geluk we gehad hebben met het weer. Telkens wanneer we iets gingen ondernemen was het droog en zonnig, telkens wanneer we het weer minder was zaten we in een auto of het vliegtuig. Wat een geluksvogels zijn we toch.
We moeten lang wachten op de koffers. Niet bij een lopende band, maar bij een deurtje. Na een half uur wachten, zonder een koffer te zien, krijgen we te horen dat er problemen zijn met het personeel wat verantwoordelijk is voor de koffers. Vanwege het slechte weer. Ze zijn zeker hun poncho's vergeten. Uiteindelijk krijgen we toch onze koffers. Bepakt en bezakt zoeken we het busje op van het airporthotel wat André geboekt heeft. Die staat al klaar om ons naar onze hotel te brengen. De chauffeur heeft kennelijk haast, want hij neemt iedere vluchtstrook om langs de stilstaande rijen auto's te scheuren. Ik ben blij als we er zijn. Ik heb het niet zo op van die chauffeurs die haast hebben.
Het hotel is prima voor de laatste nacht. Morgen nog de laatste dag doorkomen en dan vliegen we naar huis. Thuis. We hebben er zin in om naar huis te gaan. We missen alles en iedereen. Heerlijk om weg te zijn, maar zeker zo heerlijk om weer thuis te komen. André en ik maken al grapjes wat we zeker niet gaan missen van onze vakantie. Op nummer 1 staan: de muggen. Die staan wat mij betreft trouwens ook op nummer twee en drie. Ik heb al de hele vakantie muggenbulten op m'n armen en benen. En ze worden steeds vervangen door nieuwe. Ik heb dus ook de hele vakantie al jeuk. Op nummer 2 staat: de flesjes water. Wat een luxe is het toch, dat je bij ons gewoon het water uit de kraan kunt drinken. En op nummer 3 staat het verkassen van de ene naar de andere plek en daarbij het leven uit een koffer. Het is bijzonder om zoveel mee te maken, maar we hebben er ook veel voor moeten reizen. En dan leef je uit een koffer. En dat is soms heel chaotisch....
We hebben dus zin om weer naar huis te gaan! We kijken terug op drie bijzondere weken. Lang naar uitgekeken, maar ook zeker lang van genoten. Straks herinneringen ophalen bij de foto's. Een reis om nooit te vergeten.
We verhuizen naar het laatste plekje ( op Panamacity na). Het is vijf minuten rijden met de auto, oftewel de buren van waar we nu zitten. Als we aankomen ben ik blij dat we verhuisd zijn. Het is een klein paradijsje. Prachtige kamer, heerlijk zwembad, mooi restaurant en geweldig uitzicht. Je zou denken dat het weinig kan verschillen met de buren, maar niets is minder waar. Waar we vandaan komen is het overwoekerd met bomen, klein en vooral heel stil. Prachtig als je van rust en natuur houdt, maar minder geschikt met kinderen. We nemen het er hier van. Het is per slot van rekening de afsluiter van de vakantie. 's Avonds genieten we van de beste maaltijd in drie weken en sluiten af met een ijsje! Wat een topdag!
Vrijdag 12 augustus.
Na nog een ochtendje op dit heerlijke plekje stappen we om 1 uur in de taxi naar het vliegveld. We hebben een uurtje nodig om op het vliegveld te komen. Vandaar vliegen we naar Panamacity. Als ik Panamacity zie liggen vanuit het vliegtuig, kan ik me bijna niet voorstellen dat het drie weken geleden is dat we hier waren. Het lijkt een eeuwigheid. We hebben zoveel gezien, zoveel beleefd, zoveel nieuwe ervaringen opgedaan.....
Als we landen stort het van de regen. Het dondert en bliksemt. We beseffen weer hoeveel geluk we gehad hebben met het weer. Telkens wanneer we iets gingen ondernemen was het droog en zonnig, telkens wanneer we het weer minder was zaten we in een auto of het vliegtuig. Wat een geluksvogels zijn we toch.
We moeten lang wachten op de koffers. Niet bij een lopende band, maar bij een deurtje. Na een half uur wachten, zonder een koffer te zien, krijgen we te horen dat er problemen zijn met het personeel wat verantwoordelijk is voor de koffers. Vanwege het slechte weer. Ze zijn zeker hun poncho's vergeten. Uiteindelijk krijgen we toch onze koffers. Bepakt en bezakt zoeken we het busje op van het airporthotel wat André geboekt heeft. Die staat al klaar om ons naar onze hotel te brengen. De chauffeur heeft kennelijk haast, want hij neemt iedere vluchtstrook om langs de stilstaande rijen auto's te scheuren. Ik ben blij als we er zijn. Ik heb het niet zo op van die chauffeurs die haast hebben.
Het hotel is prima voor de laatste nacht. Morgen nog de laatste dag doorkomen en dan vliegen we naar huis. Thuis. We hebben er zin in om naar huis te gaan. We missen alles en iedereen. Heerlijk om weg te zijn, maar zeker zo heerlijk om weer thuis te komen. André en ik maken al grapjes wat we zeker niet gaan missen van onze vakantie. Op nummer 1 staan: de muggen. Die staan wat mij betreft trouwens ook op nummer twee en drie. Ik heb al de hele vakantie muggenbulten op m'n armen en benen. En ze worden steeds vervangen door nieuwe. Ik heb dus ook de hele vakantie al jeuk. Op nummer 2 staat: de flesjes water. Wat een luxe is het toch, dat je bij ons gewoon het water uit de kraan kunt drinken. En op nummer 3 staat het verkassen van de ene naar de andere plek en daarbij het leven uit een koffer. Het is bijzonder om zoveel mee te maken, maar we hebben er ook veel voor moeten reizen. En dan leef je uit een koffer. En dat is soms heel chaotisch....
We hebben dus zin om weer naar huis te gaan! We kijken terug op drie bijzondere weken. Lang naar uitgekeken, maar ook zeker lang van genoten. Straks herinneringen ophalen bij de foto's. Een reis om nooit te vergeten.
-
13 Augustus 2016 - 22:01
Jenny:
Iedereen hoopt met heel ons hart dat jullie alle vijf weer gezond en wel thuis komen. Zodat we kunnen schrijven: "Welkom thuis". Ik denk dat iedereen heeft genoten van jullie fantastische vakantie! Ik kijk, in ieder geval, uit naar jullie volgende reis! -
14 Augustus 2016 - 00:23
Oma Riet:
Zo komt er dan toch een eind aan een mooie vakantie,waar jullie zeker van hebben genoten!!!!
Wij hebben genoten van jullie mooie verhalen,we keken er echt naar uit.
We zullen ze nog missen.....
Ook wij zijn blij dat jullie weer thuis komen,het was wel saai zonder jullie.
Heb een goeie terugreis,hopelijk kan er nog wat geslapen worden.
We verheugen ons op knuffels van Floortje,Sam en Tijn.
Dikke kus voor jullie van ons -
14 Augustus 2016 - 19:57
Henny Bosmans- V.d.Sluis:
14-8-2016
Ook in Leiden was het steeds weer genieten
van jullie prachtige verhalen. En nu zijn er 3 bijzondere
weken voorbij.
Nooit geweten, dat er zoveel moois is in Midden-Amerika.
Door jullie weten we nu zoveel meer.
Kom veilig thuis met elkaar .
Groeten voor jullie van
Jan en Henny Bosmans -
15 Augustus 2016 - 10:42
Iris Tussen Depenbrock:
wat hebben jullie een mooie vakantie gehad, maar kan me voorstellen dat het fijn is om weer naar huis te gaan!
Goeie reis! tot snel!
groetjes Iris
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
