Zonsondergang of poepbroek?

Daar zijn we weer, nog steeds in NusaDua. Gister zijn we in Jimbaran geweest om te genieten van de zonsondergang. We hadden een taxi geregeld bij zo'n groepje chauffeurs en wij vonden het wel en goede prijs. Terwijl we naar Jimbaran reden zei de chauffeur al dat hij ons bij een restaurantje af wilde zetten. Ik zei al tegen Andre dat ik het idee had dat hij wilde dat we daar zouden eten, maar volgens Andre liep dat wel los. Inderdaad werden we bij een restaurantje gedropt waar de chauffeur bij hoorde. Het was de bedoeling van de chauffeur dat we daar een tafeltje zouden reserveren en dat we dan het strand over zouden lopen. Maar wij hadden andere plannen en wilden eerst het strand over en dan pas beslissen waar we wilden eten. De ober van het restaurant bleef enorm aandringen en wij vonden het al een beetje vervelend worden. Floortje was erg druk met schelpjes zoeken en had ook niet meteen tijd om met ons mee te komen. De chauffeur vond dat een goed moment om Andre nog een keer ervan te overtuigen dat hij ons geholpen had met een goede prijs voor de rit en dat wij hem nu moesten helpen door in het restaurant te eten. Andre vond het (terecht natuurlijk!!!) onzin en zij dat we dat niet van plan waren. De chauffeur werd boos en zei dat hij niet op ons wilde wachten en dat we nu maar de helft moesten betalen en een andere taxi terug moesten nemen. Ook goed! Ik was even vergeten dat het inderdaad zo werkt hier. Tot nog toe hebben we niet veel rond gereden en dit soort dingen niet mee gemaakt. Het doet me denken aan de vakanties die we samen maakten. Daar gebeurde dit altijd wel een keer... ( of meer) Het was verder wel erg leuk op dat strand, overal stonden tafeltjes op het strand en hier kon je terwijl je aan het dineren was genieten van de zonsondergang. Sam was inmiddels op mijn buik in slaap gevallen en Andre en Floortje speelden in de branding. Het restaurantje wat we uiteindelijk uitzochten zette zelfs een schommelwiegje op het strand voor Sam. Niet dat hij daarin wilde, maar het idee was geweldig. We bestelden bbq vis en waren helemaal klaar voor de zonsondergang. Net voordat de zon onderging werd het eten gebracht. Het zag er lekker uit. Net toen we de eerste hap wilden nemen produceerde Sam een poepbroek. Daar moet je snel bij zijn, want anders zit alles onder. Andre ging meteen aan de slag en was er erg druk mee. Floortje wilde meteen an het eten beginnen dus ik had mijn handen vol aan het eten op de borden houden en Floortje een beetje helpen. Na vijf minuten had Sam een schone broek en had Floortje een paar happen gegeten. "Heb jij nu iets van die zonsondergang gezien?", vroeg Andre aan mij. Lachend keken we elkaar aan, de romantiek van de zonsondergangen ontgaat je volledig met twee kleine kinderen. In sneltreinvaart schoven we het eten naar binnen, want uit ervaring weten we dat Sam het 's avonds snel gehad heeft aan tafel. Na het eten hebben we voor Floortje nog een maiskolf op het strand gekocht en toen hebben we een nieuwe taxi geregeld naar het hotel. Zonsondergang of poepbroek? Van allebei een beetje!
Nu is Andre erg druk om Floortje en Sam te vermaken terwijl ik mail. Tijd om te stoppen..... We blijven nog twee nachten hier en gaan dan het binnenland in naar Ubud. Ik heb er veel zin in, want tot nog toe heb ik niet veel van Bali gezien, behalve mooie hotels en witte stranden en palmbomen. Prachtig hoor, maar ik weet ook hoe mooi het binnenland is, dus volgende mail is waarschijnlijk vanuit Ubud!
Liefs van ons en tot mails. X X X