Fietsen vanaf de vulkaan.
Door: Tijn (1) Sam (4), Floortje(6), Andre & Mirjam
Blijf op de hoogte en volg Mirjam & co
22 Juli 2012 | Nederland, Amsterdam
Vanochtend moesten we vroeg op, want we werden om half acht opgehaald voor een dagje fietsen. Om 7 uur zaten we op onze veranda aan het ontbijt. Toch moesten we nog haasten want je kunt niet zo de deur achter je dicht trekken met drie kinderen. Om kwart voor acht zaten we in de auto met nog een ander gezin met ook 3 kinderen. Deze kinderen waren 9, 11 en 13. Drie meisjes waaronder een Floor. Sam was helemaal weg van haar en regelde meteen voor de terugweg een plek naast haar in de auto. Wat een charmeur....
Na een uurtje rijden kwamen we bij een restaurant met uitzicht op de vulkaan. Prachtig. Na nogmaals een ontbijt voor Sam, Floortje en André gingen we in de auto naar een koffieplantage. Het maakt in Azië ook niet uit wat voor trip je boekt, ze proberen je altijd iets aan te smeren. Deze keer dure koffie....
Er waren bij de plantage ook een soort vosjes, Possums, die de rauwe bonen eten en vervolgens weer uit poepen. De bonen zijn dan niet bitter meer en zo krijg je de duurste koffie die er bestaat. 18 dollar voor een kopje en hier 6. Nee dank u, wij slaan over.
Tijn had niet zo'n beste dag, hij was pieperig en toen ik in zijn mondje keek zag ik waarom; er komt een kiesje door. Natuurlijk hadden we geen paracetamol bij ons terwijl ik 5 dozen in de koffer heb....goede les voor een volgend dagtripje.
Na de koffieplantage kwamen we bij de fietsen. Tijn achterop met roze bloemenhelm en Floortje en Sam ieder op een eigen fiets. Het was meteen heuveltje af want we fietsen de hele tocht van de berg af naar beneden. 25 kilometer. Na 10 minuten stopten we om bij een traditionele familie thuis te kijken. Hier besloten we om Sam bij André achterop te zetten. De fiets was een beetje hoog en in plaats van trappen moet je de hele weg vooral remmen. Dat was een beetje moeilijk voor Sam.
Na nog eens 10 minuten viel Tijn in slaap, die hebben we naast de chauffeur (die de hele weg achter ons aan reed) in de auto gelegd. Wel spannend, maar hij reed heel langzaam en hield Tijn vast. Ook had ik Tijn nog in de gordels gelegd, dus hij lag veilig. De weg was trouwens erg rustig, er reden vooral volgauto's achter de fietsers aan.
(Nee, we zijn echt niet de enigen die dit doen) Na een paar stopjes werd Tijn weer wakker. Hij was toch wel geschrokken van die vreemde meneer naast hem en huilde toen ik hem uit de auto haalde. Omdat ik hem niet meteen weer op de fiets wilde zetten heb ik mijn fiets door de bezemwagen mee laten nemen en ben ik met Tijn in de auto gestapt.
De tocht was echt bijzonder. We fietsten (lees:remden) midden tussen de rijstvelden door, kwamen langs kleine dorpjes en zagen de mensen echt aan het werk. Floortje en Sam vonden het ook een hele leuke tocht.
Na een Indonesische lunch werden we terug naar het hotel gebracht.
Nu hangen we moe (van het remmen) op de veranda te kleuren en kan ik even
verslag doen. Tijn zit te klieren en kleurt op mijn been. Nou ja, dat gaat er wel weer af.
Na een uurtje rijden kwamen we bij een restaurant met uitzicht op de vulkaan. Prachtig. Na nogmaals een ontbijt voor Sam, Floortje en André gingen we in de auto naar een koffieplantage. Het maakt in Azië ook niet uit wat voor trip je boekt, ze proberen je altijd iets aan te smeren. Deze keer dure koffie....
Er waren bij de plantage ook een soort vosjes, Possums, die de rauwe bonen eten en vervolgens weer uit poepen. De bonen zijn dan niet bitter meer en zo krijg je de duurste koffie die er bestaat. 18 dollar voor een kopje en hier 6. Nee dank u, wij slaan over.
Tijn had niet zo'n beste dag, hij was pieperig en toen ik in zijn mondje keek zag ik waarom; er komt een kiesje door. Natuurlijk hadden we geen paracetamol bij ons terwijl ik 5 dozen in de koffer heb....goede les voor een volgend dagtripje.
Na de koffieplantage kwamen we bij de fietsen. Tijn achterop met roze bloemenhelm en Floortje en Sam ieder op een eigen fiets. Het was meteen heuveltje af want we fietsen de hele tocht van de berg af naar beneden. 25 kilometer. Na 10 minuten stopten we om bij een traditionele familie thuis te kijken. Hier besloten we om Sam bij André achterop te zetten. De fiets was een beetje hoog en in plaats van trappen moet je de hele weg vooral remmen. Dat was een beetje moeilijk voor Sam.
Na nog eens 10 minuten viel Tijn in slaap, die hebben we naast de chauffeur (die de hele weg achter ons aan reed) in de auto gelegd. Wel spannend, maar hij reed heel langzaam en hield Tijn vast. Ook had ik Tijn nog in de gordels gelegd, dus hij lag veilig. De weg was trouwens erg rustig, er reden vooral volgauto's achter de fietsers aan.
(Nee, we zijn echt niet de enigen die dit doen) Na een paar stopjes werd Tijn weer wakker. Hij was toch wel geschrokken van die vreemde meneer naast hem en huilde toen ik hem uit de auto haalde. Omdat ik hem niet meteen weer op de fiets wilde zetten heb ik mijn fiets door de bezemwagen mee laten nemen en ben ik met Tijn in de auto gestapt.
De tocht was echt bijzonder. We fietsten (lees:remden) midden tussen de rijstvelden door, kwamen langs kleine dorpjes en zagen de mensen echt aan het werk. Floortje en Sam vonden het ook een hele leuke tocht.
Na een Indonesische lunch werden we terug naar het hotel gebracht.
Nu hangen we moe (van het remmen) op de veranda te kleuren en kan ik even
verslag doen. Tijn zit te klieren en kleurt op mijn been. Nou ja, dat gaat er wel weer af.
-
22 Juli 2012 - 18:10
Luc,Evi, Joost,Ing:
Jeetje wat een geweldige(rem)fiets tocht zeg! Ik zie dat al helemaal voor me, zou ik ook geweldig vinden met de kinderen!! Al lijkt het me wel een heel gesjouw elke keer. Ik zie het bij ons ook; eer je een keer op weg bent, of iets wilt ondernemen: het duurt uren voordat we op pad kunnen. We lezen jullie verslagen echt met een lach op ons gezicht; het is zo leuk en soms ook zo herkenbaar!! Wij zitten een beetje vast op het moment; het weer is hier nog heerlijk, maar we willen verder. Waarnaartoe? We komen er niet uit, omdat het weer ons parten speelt. Hadden zo onze zinnen op Karinthie gezet, maar het weer is slecht en de afstand vanaf hier te groot. Genieten jullie lekker verder op zonnig Bali..we hopen binnenkort weer wat te lezen!
Liefs van ons (achter de pingpong tafel, waar Joost Luc aan het lesgeven is!) -
22 Juli 2012 - 18:26
Anke,Tim En Niesie:
Wat een leuk verhaal...beetje de tour de france met zo'n volgauto! Stoermhoor van jullie...wij volgen graag een keer het voorbeeld...nou ja met 1 manneke dan. Die lag net klem in bed... Schreeuwen!! Vandaag heerlijk weer en bij opa op de verjaardag geweest. Opa heeft Tim aan iedereen vol trots laten zien...zo leuk. Ik heb ook de fiets+kar klaarstaan voor morgen. Leuk dat huisje met veranda. Nu even andere verslag lezen...we zijn er maar druk mee haha zal ik ook doen vanaf adventure -
22 Juli 2012 - 18:27
Anke,Tim En Niesie:
Wat een leuk verhaal...beetje de tour de france met zo'n volgauto! Stoermhoor van jullie...wij volgen graag een keer het voorbeeld...nou ja met 1 manneke dan. Die lag net klem in bed... Schreeuwen!! Vandaag heerlijk weer en bij opa op de verjaardag geweest. Opa heeft Tim aan iedereen vol trots laten zien...zo leuk. Ik heb ook de fiets+kar klaarstaan voor morgen. Leuk dat huisje met veranda. Nu even andere verslag lezen...we zijn er maar druk mee haha zal ik ook doen vanaf adventure Island Maaaajorka! Xxx -
24 Juli 2012 - 18:58
Maria :
Dit lijkt niet te kunnen/// reageren bedoel ik .....althans ......even proberen....zonder dat ik mijn tekst kan lezen... -
26 Juli 2012 - 13:14
AETP Veenstra:
Hee hallo ik kan niet reageren!! Tenminste, ik kan het zelf niet teruglezen...
Krijgen jullie dit nou?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
