Gili air

20 juli

Vandaag hebben we niets op het programma staan. We ontbijten laat en lang. Ik geniet van vers fruit met yoghurt en granola. Ook kan ik de heerlijke croissantjes niet weerstaan! Voor de kinderen bakken ze pannenkoeken en lekker eitjes. Het is super relaxed hier. We verplaatsen ons na het ontbijt met een kopje thee naar de loungebanken. De kinderen vermaken zich hier met de huiskatten. We spelen bij het zwembad en eten een ijsje bij de locale ijssalon. Ik neem in plaats van een ijsje een kopje koffie. Ze schijnen hier de lekkerste koffie van het eiland te hebben. Een desillusie. Niet te drinken! Altijd een verrassing die buitenlandse bakkies.... Gili-MIScafé in plaats van Gili-Nescafé! André kiest een ijskoffie. Die is nog minder te drinken als mijn koffie. Ze zijn het ijs geloof ik zelfs vergeten. Voor ons geen koffie meer hier. We wachten wel weer op een Starbucks!

We boeken voor morgen een snorkeltripje. We zitten op een van de drie eilanden die voor de kust van lombok liggen en bewoonbaar zijn. Je kunt bij alle drie de eilanden prachtig snorkelen. Zeventien jaar geleden hebben André en ik dat hier samen gedaan. We gaan morgen kijken of dat nog even mooi is als toen....

Bij een duikschool zien we een bord hangen met, wat ons betreft, een prachtig initiatief. Ze bieden iedere woensdag een gratis duik aan om met elkaar afval uit de zee te halen. Hun laatste duik leverde 32 kilo afval op en de laatste maand hebben ze al 52 kilo afval uit de zee gehaald. Het is bijna niet te geloven en toch geloven we het meteen. Het is namelijk ongelofelijk hoeveel afval er hier overal rondzwerft. En ook in het water zie je zoveel (vooral plastic) afval. Tijdens ons vorige snorkeltripje met Monica haalden wij ook al al het plastic uit de zee wat we tegen kwamen. Alle beetjes helpen. Maar als ik denk aan alle moeite die wij thuis doen om afval te scheiden, dan begrijp je niet hoe het kan dat hier iedereen alles van zich afgooit. In de zee bij Lombok zagen we een slinger van zeker 20 meter plastic afval drijven. Het strand, naast het hotel, lag ook vol met afval. Als we op Java over een brug rijden (vooral bij een stad) dan zie je in de rivier de oevers vol met plastic. Niet hier en daar een flesje, maar de hele oever vol met een dikke laag plastic. Dit drijft uiteindelijk allemaal met de stroom mee de zee in. Ik zie hier hoe wij onze eigen leefomgeving uiteindelijk onleefbaar maken. We hebben een poosje geleden een documentaire met de kinderen gekeken over wat plastic met de natuur doet. Vissen zien rode stukjes plastic aan voor koraal en eten dit op. Vogels doen precies hetzelfde. En omdat plastic niet verteert, zwellen de maagjes op van deze dieren en uiteindelijk sterven ze. De vissen eten plastic en wij eten de vissen. Schildpadden sterven omdat het plastic om hun vinnen klemt en deze beschadigen. Wij proberen onze kinderen bij te brengen dat ze zuinig moeten zijn op de natuur. Dat kunnen we hier, jammer genoeg, heel duidelijk maken.

Ik koop op de terugweg naar ons hotelletje nog drie mooie sarongs (daar kun je er nooit genoeg van hebben en de kinderen willen ook ieder een eigen sarong) en kies voor een papieren tasje in plaats van plastic;-) dan duiken we nog even het zwembad in.

's Avonds kiezen we voor een restaurantje waar ze bbq-vis hebben. (We eten nog steeds vis, ook al kan het zijn dat we op plastic kauwen). André kiest een red snapper (niet te koop in Nederland) en ik kies voor 200 gram tonijn. De tonijn is hier echt heel goedkoop. De stukken zijn allemaal 200 gram en kosten 5 euro. Dat is dan inclusief friet (voor zover je het friet kunt noemen) en een saladebar. Tijn eet een hotdog met friet en Floortje en Sam pasta carbonara. We zijn niet allemaal van de lokale keuken:-)

21 juli

Ik ben al vroeg wakker. Slecht geslapen.... Maar ik ben niet de enige. Ook Sam is al vroeg wakker. Last van zijn buik. Het is de consequentie van toch dat lekkere roomijsje en toch spaghetti carbonara. Allemaal gemaakt met melkproducten. Sam kiest er de ene keer voor om iets anders te eten dan melkproducten en de andere keer heeft hij er de buikpijn voor over. Vandaag zal hij waarschijnlijk kiezen voor melkvrije producten.

We ontbijten weer heerlijk en dan gaan we snorkelen. We hebben een bootje voor onszelf. Een kapitein en iemand die met ons mee de zee in gaat als we gaan snorkelen vergezellen ons. De snorkelbegeleider heet Addie en de kapitein heet Boer Harms (daar lijkt het althans heel veel op). We halen eerst nog even flippers voor iedereen op bij een duikshoppie en vertrekken dan. Bij de eerste duik zien we al een schildpad. Wat is dat toch bijzonder om te zien. We zwemmen een poosje met hem mee en zien ook nog allerlei soorten vissen. Niet zoveel als bij Lombok, maar zeker mooi! Ook tijdens de tweede duik zien we een schildpad. Hij is zo dichtbij dat we hem aan kunnen raken. Ik vind het vooral bijzonder als de schildpad naar lucht gaat happen. Hij zwemt dan langzaam omhoog en steekt dan heel even zijn kopje boven het water. Je kunt dan met hem mee zwemmen en op het moment dat hij zijn kopje boven het water uitsteekt en jij doet hetzelfde, dan zie je dat kleine kopje even boven het water. En dan zwemt hij langzaam de diepte weer in. Prachtig om te zien! Alsof je in een film zit...

We lunchen op gili meno, het volgende eiland. Een soepje met twee rode pepers in plakjes gesneden voor mij en nasi campor voor André. De kinderen eten liever een disco cornetto. De vlammen slaan m'n oren uit! Gelukkig hebben we een fles water om het af te blussen.

Tijdens de derde duik zien we allemaal beelden die onder water staan. Een grote kring van steeds hetzelfde beeld van een man en een vrouw die elkaar vasthouden. Van beton. Waarom dat in het water staat is mij een raadsel. Waarschijnlijk voor de duikers, maar dat is een gok. Het beeld is trouwens erg westers, want de vrouw heeft een bikinitopje aan en een rokje. Dat dragen ze hier echt niet! Tijn blijft inmiddels in de boot, die vond het na de eerste duik al best. Vanuit de glazen bodem van de boot kan hij ook vissen zien. We duiken er nog een keer in en dan gaan we terug naar ons hotel. Daar blazen we uit van ons snorkelavontuur.

We eten weer met onze voetjes in het zand. Het gaat wel een beetje mis met bestellen... Ik bestel voor Tijn twee keer het kindermenu met een hotdog, maar vergeet erbij te zeggen dat we alleen de hotdog en het broodje willen. Geen saus, geen sla, geen tomaat, helemaal niets. Als ik de hotdog aan zie komen, zie ik meteen mijn fout. Een grote berg gebakken uien versieren de broodjes. De serveerster zet grote ogen op als blijkt dat beide borden voor Tijn zijn. Gaat dat jongetje twee broodjes eten!? Tijn wordt erg verdrietig van de bergen uien, die hij echt niet lust. De tranen blijven hangen achter zijn bril. Een mini-aquarium zonder vissen. We bestellen dan toch maar twee nieuwe hotdogs; zonder ui! Na een poosje komt de serveerster de broodjes brengen. Haar ogen vallen zowat uit haar hoofd als blijkt dat beide borden weer voor hetzelfde jongetje zijn. Ze zal wel denken; hoe kan zo'n klein jongetje zoveel eten! De andere hotdogs zijn inmiddels opgegeten door André, Floortje en Sam. Dus voor zover zij het kan bedenken eet dat kleintje voor 4! Met smaak eet Tijn z'n hotdogs! Toch nog een lekker maal! We kopen tot slot nog een lekker ijsje. A perfect dag at a perfect place!

22 juli (André)

Dag 3 van ons verblijf op gili air. En meteen alweer de laatste dag hier. We hebben vandaag niks op het programma staan dus we slapen uit (dat is een uur of half 8) en staan op ons gemakkie op. Ontbijten kan in dit paradijs tot half 11 dus tijd genoeg om nog even op bed te lezen en voor een filmpje op de iPad. Ontbijten doen we op blote voeten in de nog niet te warme buitenlucht. Vers fruit met yoghurt en muesli, omelletjes, pannenkoekjes, cornflakes, pepermunt tea voor Mirjam en lombok koffie (sterruk!!!) voor mij. Goed begin van de dag. De kids zoeken tijdens het ontbijt de resort katten op om mee te spelen en om stiekem bacon te voeren. Als Floortje, Sam en Tijn richting het zwembad gaan drinken wij nog lekker een bakkie op de enorme lounge banken. Fijn dat ze nu oud genoeg zijn om ze af en toe zelf hun gang te laten gaan.

Floortje wil graag een wandeling over het eiland maken met Mirjam. Ik blijf met de jongens bij het zwembad. Ze hebben al vriendschap gesloten een Frans meisje en 2 blonde meisjes uit Denemarken. Dat doen ze goed.... Er is een kleine waterval in het zwembad waar ze op kunnen klimmen om er vervolgens weer af te duiken of springen. Bommetje!!!

De meiden zijn na anderhalf uur het eiland rond dus hoogste tijd om te gaan lunchen. We zijn er maar druk mee. Een restaurantje met van die fijne hangbanken met veel kussens en uitzicht op zee is snel gevonden. Direct naast de ijssalon dus ik weet al wat er na de lunch volgt. De kinderen vinden de hoge stoelen aan de bar en een praatje met de jongens van het restaurant leuker dan saai bij Mirjam en mij zitten. Ze bestellen hun eigen watermelon en lime juices. Tijn spreekt zolangzamerhand perfect Bahasa en Engels. Ik kan het toch niet laten om maar weer een Mie goreng en een banana lassi te bestellen. Eten en drinken is hier trouwens echt niet duur ondanks dat we op eiland zitten en er best wat toeristen zijn. Je bent ergens tussen de 3,5 en 5 euro pp kwijt en dan heb je echt lekker en genoeg gegeten. Fijne bijkomstigheid dat je niet zo hoeft op te letten. Dat was op Lombok ook zo. Ben benieuwd of Bali veel duurder is (geworden)...

Na het onvermijdelijke ijsje hangen we rest van de middag bij het zwembad. Biertje, nootje, chippie. Zwaar leven. Als het bijna donker is gaan we richting ons restootje aan zee en eten weer met de blote voetjes in het zand. Even geen zin in Indonesisch vanavond. We hebben gisteren gezien dat ze hele fijne pizza's maken. Met verse ananas. We gaan ervoor. Mirjam neemt ayam van de bbq. Om jullie een idee te geven: De rekening bedraagt €28 inclusief verse sapjes en bier. En als je lokale gerechten besteld is het nog voordeliger. Is dat fijn of wel?

Meer avonturen hebben we niet beleefd vandaag als je de bevroren carrotcake van Mirjam even niet mee telt. 'Oh lekker, ze hebben ook carrot cake' zei Mirjam toen we bij het ijs winkeltje stonden. Dus snel besteld maar ook net zo snel weer teruggegeven. Knoert hard. Vers uit de vriezer. Dan toch maar liever een warme crêpe met limoen. Vers gemaakt en dus een goede afsluiter van een paar super dagen op gili air. Speciaal voor Maria om nog meer in de stemming te komen: sunrisegiliair.com

Morgen naar Bali met de fast boat voor ons laatste weekje in Indonesië.