Een duik in de waterval
Door: mirjam
Blijf op de hoogte en volg Mirjam & co
18 Juli 2015 | Cambodja, Khett Siem Reab
De dag na de tempels stond er een tour per jeep op de planning. André was in contact gekomen met een Nederlands stel wat in Cambodja woont en had daar de tripjes geboekt. De man, Patrick, ging deze dag met ons mee om zijn tripje te verbeteren samen met de gids Shanta. Leuk, want dat betekende veel Nederlandstalige informatie. We hadden twee jeeps, anders zou het niet passen. Na een stuk over de verharde weg sloegen we af op een onverharde weg. Hier reden we tussen de rijstvelden en de koeien door om vervolgens de berg op te rijden naar de waterval. Natuurlijk was hier ook een tempel waar we even stopten. De kinderen kregen uitleg over het aansteken van wierook en de mooie gedachten die je hierbij moet hebben, waarna ze zelf ieder drie stokjes aan mochten steken. Na nog een rondje om de tempel gewandeld te hebben reden we het laatste stukje de berg op naar de waterval. Heerlijk! Een verkoelende duik. Hoewel..... Floortje, Sam en André vonden het heerlijk, maar voor Tijn was het water veel te bruin en te koud. Hij bleef toch maar liever op de kant staan kijken met een handvol koekjes. Een kinderhand is gauw gevuld.
Op de terugweg viel Tijn in slaap. Wat een indrukken ook allemaal. En al die mensen die aan hem zitten omdat hij er voor hun zo bijzonder uitziet met zijn rode haartjes. Daar wordt je best moe van. Toen we bijna terug waren kreeg onze jeep een lekke band. Gelukkig was dat zo verholpen en kwamen we eind van de middag terug bij ons plekje.
Na een snelle duik en lichte maaltijd hadden we 's avonds nog iets leuks gepland. Het Cambodjaanse Circus. Je kunt het vergelijken met cirque du soleil, maar dan in het klein. Wel geteld zes mannen, een vrouw, een schilder en twee muzikanten. Een kleine groep mensen die een ontroerend mooie voorstelling verzorgden over een schoolmeisje dat in de oorlog haar ouders verloor en door acrobatiek haar nachtmerries leerde vergeten. Waargebeurd, want hetzelfde meisje was de oprichtster van deze circusschool die nog steeds jonge mensen traint voor het circus. Sommige van deze mensen komen zelfs bij het cirque du soleil terecht. Ook de kinderen vonden het mooi. De verhaallijn was voor hen wat moeilijk, maar toch genoten ze van de kunsten van deze mensen. Al met al weer een super geslaagde dag.
Naast de geweldige dingen die we hier beleven zien we ook veel armoede en gebedel. Op straat komen we jonge kinderen met baby's tegen. Ze vragen niet om geld maar om melk. Als je met ze meegaat naar de supermarkt en voor dertig dollar een blik melk voor de baby koopt wordt je lief bedankt waarna zij door de achteringang de supermarkt weer in gaan, het blik melk inleveren en van de eigenaar vijftien dollar krijgen. Het blik melk gaat weer terug de supermarkt in en je bent er mooi ingetuind. Ook van de bedelende kinderen moet je hier niets kopen. Het geld moeten ze afstaan aan de ouders die er drank oid van kopen en de kinderen worden weer de straat op gestuurd. Deze kinderen worden door hun ouders thuis gehouden van school, want bedelen levert meer op dan naar school gaan. Gelukkig gaan de meeste kinderen wel naar school. Zes dagdelen per week in een uniformpje: witte blouse en donkere broek of rok. Als je het uniform hebt en een pen en schrift is de school gratis. We komen zwermen schoolkinderen tegen. Lopend, op de fiets of brommer. Wat een andere wereld!
Op de terugweg viel Tijn in slaap. Wat een indrukken ook allemaal. En al die mensen die aan hem zitten omdat hij er voor hun zo bijzonder uitziet met zijn rode haartjes. Daar wordt je best moe van. Toen we bijna terug waren kreeg onze jeep een lekke band. Gelukkig was dat zo verholpen en kwamen we eind van de middag terug bij ons plekje.
Na een snelle duik en lichte maaltijd hadden we 's avonds nog iets leuks gepland. Het Cambodjaanse Circus. Je kunt het vergelijken met cirque du soleil, maar dan in het klein. Wel geteld zes mannen, een vrouw, een schilder en twee muzikanten. Een kleine groep mensen die een ontroerend mooie voorstelling verzorgden over een schoolmeisje dat in de oorlog haar ouders verloor en door acrobatiek haar nachtmerries leerde vergeten. Waargebeurd, want hetzelfde meisje was de oprichtster van deze circusschool die nog steeds jonge mensen traint voor het circus. Sommige van deze mensen komen zelfs bij het cirque du soleil terecht. Ook de kinderen vonden het mooi. De verhaallijn was voor hen wat moeilijk, maar toch genoten ze van de kunsten van deze mensen. Al met al weer een super geslaagde dag.
Naast de geweldige dingen die we hier beleven zien we ook veel armoede en gebedel. Op straat komen we jonge kinderen met baby's tegen. Ze vragen niet om geld maar om melk. Als je met ze meegaat naar de supermarkt en voor dertig dollar een blik melk voor de baby koopt wordt je lief bedankt waarna zij door de achteringang de supermarkt weer in gaan, het blik melk inleveren en van de eigenaar vijftien dollar krijgen. Het blik melk gaat weer terug de supermarkt in en je bent er mooi ingetuind. Ook van de bedelende kinderen moet je hier niets kopen. Het geld moeten ze afstaan aan de ouders die er drank oid van kopen en de kinderen worden weer de straat op gestuurd. Deze kinderen worden door hun ouders thuis gehouden van school, want bedelen levert meer op dan naar school gaan. Gelukkig gaan de meeste kinderen wel naar school. Zes dagdelen per week in een uniformpje: witte blouse en donkere broek of rok. Als je het uniform hebt en een pen en schrift is de school gratis. We komen zwermen schoolkinderen tegen. Lopend, op de fiets of brommer. Wat een andere wereld!
-
18 Juli 2015 - 10:01
Maria:
Wat een andere wereld, zeg dat wel. Hartverscheurend die tegenstelling van hoe jullie kinderen opgroeien en vele kinderen in Cambodja en veel andere landen. Je verhaal maakt veel indruk op me, dat laat je niet gemakkelijk los. Hoe dit te doorbreken ? Zolang de mensen zo arm zijn zal het ook wel zo blijven vrees ik.
Zo realiseer je je wel weer hoe rijk wij zijn en hoe heerlijk het is om dit alles te kunnen doen. Goed ook voor de kinderen vind ik dat ze dit zien en weten dat dit geen vanzelfsprekendheid is. Wat een ervaringen !!! Liefs Mari -
18 Juli 2015 - 13:12
Jenny:
Fijn dat jullie zo genieten. Ik ben het helemaal eens met bovengenoemde schrijfster Mari. Het is triest dat kinderen moeten bedelen en niet naar school gaan. Wat een vooruitzicht voor hun later leven.
Groetjes, Jenny -
18 Juli 2015 - 21:29
Oma Riet:
Weer een byzonderlevensverhaal van jullie,we kijken er altijd in spanning naar uit.
Goed dat de kinderen ook de andere kant van het leven zien.
Gelukkig zien ze ook vele mooie dingen en kunnen ze daar volop van genieten.
Jammer dat we met z,n allen niet in staat zijn om de wereld te verbeteren.......
Fijn dat alles zo goed gaat ,we leven erg mee met jullie,vooral met Tijn met z,n rode haartjes.
We wensen jullie nog een mooie tijd toe,veel liefs(we missen jullie) en een hele dikke knuffel van Opa Joop en Oma Riet -
19 Juli 2015 - 10:28
De Buurtjes:
Wauw ik zie jullie zo voor me in die andere wereld......ja het is een compleet ander leven voor die kleintjes daar en als je goed bent kom je in het circus....wauw
Dank voor het meegenieten ik moet heel erg terugdenken aan India met al die armoede
En Tijn wij hebben gewoon helder water hoor hier
Snuffie mist jullie...niet haha gaat heel goed
Wij missen jullie wel!! Deze week André jarig!! Veel plezier lieverds xxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
